Dokonane przez Jezusa cuda przekonały wielu, że był prorokiem, ale On był kimś więcej. Kiedy pytał Swoich uczniów: „A wy za kogo mnie uważacie?”, Szymon Piotr odpowiedział: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Ew. Mateusza 16:15–16).
Jezus był najwspanialszym nauczycielem, jaki kiedykolwiek chodził po ziemi i dzisiaj nadal nas naucza. Kiedy miał 12 lat, znaleziono Go w świątyni, gdzie uczył nauczycieli (zob. Ew. Jana 3:2). Zadziwiała ich Jego wiedza. Jezus przez całe późniejsze życie wygłaszał wspaniałe kazania.
Nauczał, że wszyscy ludzie mogą „[mieć] życie i [obfitować]” (Ew. Jana 10:10). To dzięki wierze w Jezusa i posłuszeństwu Jego naukom możemy ponownie żyć z Bogiem.
Jezus wiódł życie doskonałe — wolne od grzechu — i dał nam doskonały przykład do naśladowania. Wszelkimi sprawami związanymi z religią należy zajmować się w Jego święte imię.
Jezus nie potrzebował chrztu, który zmywa grzech. Został jednak ochrzczony, by pokazać nam, że chrzest jest wymagany, by „wypełnić wszelką sprawiedliwość” (Ew. Mateusza 3:15).
Jezus jest również doskonałym przykładem miłości. Podczas życia na ziemi troszczył się o biednych, uzdrawiał trędowatych (zob. Ew. Łukasza 17:12–19) i nigdy nie zabraniał przychodzić do siebie małym dzieciom (zob. Ew. Mateusza 19:13–14). Jego miłość nie zna granic i jest dla wszystkich, którzy jej potrzebują.
Jezus nauczał, że musimy wybaczać. Nawet umierając na krzyżu, wybaczył ludziom, którzy Go zabijali.
Hebrajskie imię Jezusa to Jeszua, co znaczy „Zbawiciel”. Jezus wypełnił swoją rolę Zbawiciela dzięki dobrowolnie złożonej ofierze i Zmartwychwstaniu.
W ogrodzie Getsemane Jezus czuł ciężar wszystkich grzechów i wszelkiego bólu znanego ludzkości. Cierpiał za wszystkie grzechy wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli na ziemi.