W jaki sposób Biblia może podbudować moją rodzinę

Pierwsi ludzie na ziemi tworzyli rodzinę. Na samym początku Bóg pobłogosławił rodzinom, nakazując Adamowi i Ewie: „Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię” (I Ks. Mojżeszowa 1:28). Przykład Adama i Ewy pokazuje nam, że idea rodziny pochodzi od Boga.

Kilka dobrze znanych biblijnych rodzin opisano na początku Starego Testamentu. Abraham, Izaak i Jakub przestrzegali Bożego przykazania, zawierając związki małżeńskie i płodząc dzieci. Abraham zadał sobie wiele trudu, by chronić swoją żonę, Sarę (zob. I Ks. Mojżeszowa 12), i okazał wiarę, by w końcu cieszyć się błogosławieństwem przyjścia na świat jego syna, Izaaka (zob. I Ks. Mojżeszowa 21). Pod kierunkiem Pana sługa Abrahama udał się w długą podróż, by odnaleźć Rebekę, prawą kobietę, która została żoną Izaaka (zob. I Ks. Mojżeszowa 24). Natomiast syn Izaaka, Jakub, przez wiele lat trudził się, by wziąć ślub i założyć rodzinę, która stała się domem Izraela (zob. I Ks. Mojżeszowa 29–30).

Jezus Chrystus nauczał, że małżeństwo jest święte i niezbędne w Bożym planie: „Ale od początku stworzenia uczynił ich Bóg mężczyzną i kobietą. Dlatego opuści człowiek ojca swego oraz matkę swoją i połączy się z żoną swoją. I będą ci dwoje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza” (Ew. Marka 10:6–9).

Jezus troszczył się o Swoją rodzinę. Z lektury całego Nowego Testamentu dowiadujemy się, jak Jezusa Chrystus okazywał miłość członkom Swojej rodziny, a szczególnie Swojej matce, Marii. Nawet umierając na krzyżu Jezus Chrystus zatroszczył się o matkę: „A gdy Jezus ujrzał matkę i ucznia, którego miłował, stojącego przy niej, rzekł do matki: Niewiasto, oto syn twój! Potem rzekł do ucznia: Oto matka twoja! I od owej godziny wziął ją ów uczeń do siebie” (Ew. Jana 19:26–27).

Jedno z Dziesięciorga Przykazań danych Mojżeszowi w Starym Testamencie odnosi się bezpośrednio do relacji pomiędzy rodzicami a dziećmi: „Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie” (II Ks. Mojżeszowa 20:12).

Księga Przypowieści Salomona również zawiera różne nauki, które konkretnie dotyczą rodziny: „Mądry syn lubi karność, lecz szyderca nie słucha karcenia […]. Dobry człowiek przekazuje dziedzictwo wnukom, lecz majątek grzesznika jest zachowany dla sprawiedliwego” (Przypowieści Salomona 13:1, 22). „Głupiec gardzi karceniem swojego ojca, lecz kto zważa na napomnienia, postępuje roztropnie […]. Mądry syn sprawia ojcu radość, lecz człowiek głupi lekceważy swoją matkę” (Przypowieści Salomona 15:5, 20).

Apostoł Paweł często mówił o relacjach rodzinnych. Radził on: „Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi. A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu dzieci swoich, lecz napominajcie i wychowujcie je w karności, dla Pana” (List do Efezjan 6:1–4).

Bóg obiecuje twoim dzieciom błogosławieństwa, jeśli będą znały i stosowały w życiu prawdy ewangelii: „Jeżeli synowie twoi strzec będą przymierza mego i świadectwa mego, którego ich nauczę, wtedy i synowie ich na zawsze zasiadać będą na tronie twoim” (Księga Psalmów 132:12).

Czytajcie wspólnie Biblię, by poszerzać wiedzę o rodzinie i o życiu. W Biblii zawarta jest nauka: „Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu” (V Ks. Mojżeszowa 6:6–7).

Jezus Chrystus nauczał, że służymy Mu, służąc bliźnim: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście” (Ew. Mateusza 25:40). Służenie członkom rodziny sprawi, że staniesz się naśladowcą Jezusa Chrystusa, a miłość w twoim domu wzrośnie.