W jaki sposób mogę wybaczać innym?

Nie jest to łatwe, ale kiedy wybaczamy, nasze brzemiona stają się lżejsze i czujemy większy spokój.

Jezus nauczał nas, by wybaczać

Podczas Kazania na górze Jezus przypomniał ludziom o prawie z czasów Mojżesza: „Oko za oko, ząb za ząb” (zob. Ew. Mateusza 5:38). Następnie nauczał o wyższym prawie wybaczania, które nakazuje nadstawić drugi policzek i „[miłować] nieprzyjaciół [naszych]” (zob. Ew. Mateusza 5:39–44).

Wybaczenie czyni nas wolnymi

Pielęgnowanie w sobie negatywnych emocji ciągle przypomina nam, że jesteśmy zdenerwowani. Nierozwiązane konflikty zajmują zbyt dużo miejsca w naszych umysłach. Zamartwiamy się z ich powodu, a jeśli nie będziemy ostrożni, mogą zniszczyć inne związki międzyludzkie.

Powstrzymywanie się od wybaczenia pozbawia nas energii, która mogłaby być lepiej wykorzystana w służbie bliźnim i wzbogacaniu własnego życia. Z Księgi Mormona uczymy się, że „ludzie przychodzą na świat, aby mogli osiągnąć szczęście” (zob. 2 Nefi 2:25). Jak możemy czerpać radość, kiedy koncentrujemy się na uczuciach gniewu, żalu, goryczy czy zemsty?

Dowiedz się czegoś o wybaczeniu na podstawie Księgi Mormona
Zdobądź bezpłatny egzemplarz

Kiedy wybaczamy, pozwalamy Duchowi Świętemu zagościć w naszym sercu. Szczęście to wybór. Jest niezależne od czynów innych osób ani od tego, czy sprawiedliwości stanie się zadość. Wybaczenie czyni nas wolnymi.

Łatwiej jest mówić o wybaczeniu niż go udzielić, zwłaszcza gdy wykroczenia są poważne. Czasami wydaje się, że wybaczenie jest niemożliwe. Ale jeśli polegamy na Zbawicielu, który cierpiał nie tylko za nasze grzechy, ale także za grzechy innych, możemy znaleźć siłę przekraczającą naszą własną. Módlcie się o moc wybaczenia, a Jezus wam pomoże. Starszy Kevin R. Duncan, jeden z przywódców w Kościele, powiedział: „Raz możemy stać się ofiarą, ale nie musimy stawać się nią po raz drugi — przytłoczeni brzemieniem nienawiści, goryczy, bólu [i] żalu”.

Przebaczenie różni się od zaufania

Kiedy już komuś wybaczysz, może minąć jeszcze dużo czasu, zanim obdarzysz tę osobę zaufaniem. Nie ma w tym nic złego. Na przykład, możesz wybaczyć komuś, kto cię okradł, ale to nie znaczy, że masz zostawiać otwarte drzwi. Podobnie osoba, która doświadczyła przemocy w związku, może wybaczyć swojemu oprawcy bez ponownego wchodzenia w ten związek. Powinniśmy wybaczać wszystkim. Kierujmy się jednak pewną dozą mądrości, zanim komuś ponownie zaufamy.

Największy przykład wybaczenia

Kiedy trudno nam wybaczyć, możemy wziąć przykład z Jezusa Chrystusa. Wisząc na krzyżu, kiedy gwoździe przebijały Jego dłonie i stopy, wołał do Boga: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Ew. Łukasza 23:34). Być może sami nie będziemy potrafili wybaczyć, ale Jezus cierpiał za nasze „boleści [i] cierpienia” (zob. Alma 7:11), by wiedzieć się, jak nam pomagać. Dzięki Jego łasce możemy nie tylko uzyskać wybaczenie, ale także mieć siłę, by wybaczać innym.

Historie i wersety o wybaczaniu innym

Biblia i Księga Mormona podają wiele inspirujących historii o wybaczeniu. Czytając je, zastanów się, w jaki sposób możesz pilniej stosować się do instrukcji Zbawiciela, aby wybaczać innym.

Wybaczenie w Biblii: Syn marnotrawny

Syn roztrwonił wszystkie pieniądze

Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy syn domagał się swojego dziedzictwa. Następnie odjechał do dalekiego kraju i „roztrwonił swój majątek” (zob. Ew. Łukasza 15:13).

Nie miał, co jeść

W owym kraju nastał wielki głód i on nie miał pieniędzy na zakup jedzenia. Podjął się pracy, która polegała na karmieniu świń, a był tak głodny, że gotów był jeść ich paszę. (zob. Ew. Łukasza 15:14–16)

Zdecydował się wrócić do domu

Przypomniał sobie, że nawet słudzy jego ojca mieli dostatek jedzenia. Postanowił wrócić, przeprosić ojca i powiedzieć mu: „Już nie jestem godzien nazywać się synem twoim, uczyń ze mnie jednego z najemników swoich” (Ew. Łukasza 15:19).

Ojciec mu wybaczył

„Wstał i poszedł do ojca swego. A gdy jeszcze był daleko, ujrzał go jego ojciec, użalił się i pobiegłszy rzucił mu się na szyję, i pocałował go” (Ew. Łukasza 15:20).

Jego starszy brat był zazdrosny

Ojciec odział syna w najlepszą szatę i wydał ucztę na jego cześć. Kiedy starszy syn wrócił z pracy do domu, usłyszał muzykę i tańce. Był zazdrosny i nie chciał wejść do środka (zob. Ew. Łukasza 15:22–28).

Jego brat zaczął się uskarżać

Ojciec wyszedł przed dom, by porozmawiać ze starszym synem. Syn pytał go, dlaczego na jego cześć nigdy nie wydano uczty, choć zawsze był prawy i odpowiedzialny.

Ojciec udzielił cennej lekcji

Ojciec odpowiedział, że starszy syn zawsze z nim był i dodał: „Wszystko moje jest twoim” (zob. Ew. Łukasza 15:31). Powiedział, że powinni się cieszyć, „że ten brat [jego] był umarły, a ożył, zaginął, a odnalazł się” (zob. Ew. Łukasza 15:32).

Jakie zastosowanie ma ta historia dzisiaj?

Możemy wybaczać tym, którzy obrazili lub skrzywdzili nas, nawet jeśli nie wydaje się to sprawiedliwe. Bóg to naprawi, a jeśli będziemy wierni, otrzymamy wszystko, co On ma.

Historia o wybaczeniu z Księgi Mormona

Moroni zmagał się z pewnym problemem

Moroni był dowódcą wojska. Nie miał wystarczająco wojowników, by bronić miast, które odzyskał z rąk wrogów.

Poprosił o pomoc Pahorana

Moroni wysłał list do naczelnika państwa, Pahorana, z prośbą „by zarządził zebranie wojska i wzmocnił armie” (zob. Alma 59:3), żeby mogli bronić odzyskanych miast.

Pomoc nie nadeszła

Pomoc nigdy jednak nie została wysłana i jedno z miast stało się obiektem ataku. Miasto to upadło. „I Moroni był rozgniewany, że rząd nie dba o wolność kraju” (zob. Alma 59:13).

Moroni rozgniewał się na Pahorana

Moroni napisał kolejny list do naczelnika Pahorana, oskarżając go o lenistwo, żądzę władzy i dbanie tylko o własne bezpieczeństwo. Groził nawet, że pomaszeruje przeciwko Pahoranowi i zgładzi go (zob. Alma 60:30), jeśli ten nie wyśle pomocy.

Oskarżenia okazały się bezpodstawne

Moroni nie wiedział, że Pahoran walczył z rebelią i zmuszony był do ucieczki ze stolicy. Odpowiedział na list Moroniego słowami: „Nie znajduję przyjemności w waszych cierpieniach, a wprost przeciwnie, moja dusza boleje z tego powodu” (Alma 61:2).

Pahoran zdecydował się wybaczyć

Pahoran nie obraził się, choć został niesłusznie oskarżony. Powiedział: „Zganiłeś mnie w swym liście, ale to nie ma znaczenia, nie jestem gniewny z tego powodu i cieszę się, widząc twą szlachetność” (zob. Alma 61:9). Następnie poprosił Moroniego o pomoc w walce z buntownikami.

Jeśli masz pytania dotyczące wybaczenia, zachęcamy cię do rozmowy z misjonarzami. Możesz się od nich dowiedzieć więcej o łasce Jezusa i o tym, jak wyzbyć się urazy i gniewu. Pamiętaj, żeby polegać na Zbawicielu, a twoje życie wypełni się pokojem i szczęściem.

Poproś o spotkanie z misjonarzami
Dołożymy wszelkich starań, aby odpowiedzieć na twoje pytania natury duchowej i pomóc ci zbliżyć się do Jezusa Chrystusa.
Spotkaj się z misjonarzami