Sakrament

W noc przed Swoim ukrzyżowaniem Jezus spotkał się z Apostołami i ustanowił sakrament. Wziął chleb, pobłogosławił go, połamał i dał im, mówiąc: „To jest moje ciało, które się za was daje; to czyńcie na moją pamiątkę” (Ew. Łukasza 22:19). Potem wziął wino, pobłogosławił je i podał im, mówiąc: „Ten kielich, to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa” (Ew. Łukasza 22:20).

Kiedy przyjmujemy sakrament, obiecujemy, że:

1. Pragniemy wziąć na siebie imię Jezusa i zawsze o Nim pamiętać (oznacza to, że staramy się reprezentować Jezusa w naszych słowach i czynach).

2. Będziemy przestrzegać Jego przykazań.

Jeśli będziemy dotrzymywać zobowiązań, których podjęliśmy się przed Panem, otrzymujemy obietnicę przewodnictwa i pocieszenia Ducha Świętego. Posiadanie Ducha Świętego jako naszego towarzysza jest jednym z największych błogosławieństw w tym życiu.

Pamięć o Zbawicielu jest najważniejszym aspektem sakramentu. Bóg objawił współczesnym prorokom, że woda również może symbolizować krew Jezusa i przypominać nam o Jego ofierze.