Błogosławieństwa

Jezus, nasz Mistrz, wygłosił niegdyś kazanie na Górze Oliwnej, które często nazywamy Kazaniem na górze. To tam właśnie objawił wyższe prawo miłości i nauczał o błogosławieństwach: duchowych cechach, do których możemy aspirować także w naszych czasach.

Ew. Mateusza 5:3–12

3. Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebios.

4. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.

5. Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię.

6. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.

7. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.

8. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

9. Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani.

10. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, albowiem ich jest Królestwo Niebios.

11. Błogosławieni jesteście, gdy wam złorzeczyć i prześladować was będą i kłamliwie mówić na was wszelkie zło ze względu na mnie!

12. Radujcie i weselcie się, albowiem zapłata wasza obfita jest w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.

Błogosławieństwa z Kazania na górze

Te błogosławieństwa pomagają nam lepiej rozumieć, czego Bóg dla nas pragnie i co to znaczy być naśladowcą Jezusa.

Rozumienie Błogosławieństw

„Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem ich jest Królestwo Niebios”

Ubodzy w duchu są pokorni i skorzy do nauki. Jezus pragnie, żebyśmy zawsze w duchu pokory uznawali fakt, że Go potrzebujemy.

Ew. Mateusza 5:3

„Błogosławieni cisi, albowiem oni posiądą ziemię”

Cisi są łagodni, życzliwi, cierpliwi i tolerancyjni — nie są dumni, samochwalczy ani zarozumiali. Zbawiciel okazał łagodność, dobrowolnie poddając się woli Boga. Nawet w kulminacyjnym momencie Swej agonii zwrócił się do Boga słowami: „wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie” (Ew. Łukasza 22:42).

Ew. Mateusza 5:5

„Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”

Jezus Chrystus był doskonałym przykładem tego, jak darować winy i okazywać łaskę. Nawet kiedy cierpiał na krzyżu, powiedział: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” (Ew. Łukasza 23:34). Jako że wszyscy potrzebujemy łaski, wszyscy musimy ją okazywać.

Ew. Mateusza 5:7

„Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani”

Jezus zwany jest „Księciem Pokoju”. Zachęca nas, byśmy Jego wzorem kochali wszystkich ludzi, by móc żyć razem w pokoju.

Ew. Mateusza 5:9

„Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni”

Będziemy stawiać czoła wyzwaniom i problemom. Będziemy przez nie wypróbowywani. Możemy polegać na obietnicy, że jeśli przetrwamy rozpacz, stratę, trudności, to będziemy błogosławieni. Bóg ześle Ducha Świętego, by pocieszył nas w potrzebie.

Ew. Mateusza 5:4

„Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości”

Zbliżamy się do Boga, kiedy staramy się przestrzegać Jego nauk i ciągle uczymy się o Nim. Im usilniej będziemy poszukiwać wiedzy, tym więcej jej od Niego otrzymamy.

Ew. Mateusza 5:6

„Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą”

Bóg objawi się nam, jeżeli będziemy mieć czyste serce. Jeśli będziemy usilnie starać się być podobni Bogu, nasze motywy i czyny będą szlachetne, a nasze serca czyste.

Ew. Mateusza 5:8

„Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości”

Możemy być krytykowani ze względu na nasz styl życia, wierzenia i czyny. Z poczuciem dumy opowiadaj się za Bożymi zasadami, a On będzie ci błogosławić.

Ew. Mateusza 5:10